Nga: Omer Ozkizilcik
Përpjekjet e Francës për të krijuar një ushtri evropiane, autonomi më të madhe nga Shtetet e Bashkuara dhe justifikimin e ekspansionizmit rus ngrenë pikëpyetje në lidhje me angazhimin e saj ndaj NATO-s.
Organizata e Traktatit të Atlantikut të Veriut ka kaluar disa faza të ndryshme dhe ka mbijetuar pavarësisht nga sfidat e brendshme dhe të jashtme. Sidoqoftë, aleanca aktualisht po përballet me një rrezik të ri që ka kaluar kryesisht pa u vënë re.
Franca, me Presidentin Emmanuel Macron, po sjell përçarje në aleancë, duke mashtruar publikun dhe duke shtyrë një perspektivë Rusofile gjeopolitike të përzier me aspiratën e rreme të autonomisë Evropiane nga Shtetet e Bashkuara. Deklarata tani e famshme e Macron rreth “vdekjes së trurit” të NATO-s ishte vetëm maja e ajsbergut.
Dykuptimësia e Francës ndaj NATO-s nuk është asgjë e re dhe mund të gjendet gjatë gjithë historisë së aleancës. Gjatë Luftës së Ftohtë në 1966, Francezët vendosën të tërhiqeshin plotësisht nga aleanca. Në atë kohë, Presidenti francez Charles de Gaulle shkroi:
“Franca është e vendosur të rimarrë sovranitetin e plotë në të gjithë territorin e saj.” Bashkimi mbijetoi dhe madje mundi Bashkimin Sovjetik pa Francën. Nuk është për t’u habitur, ndërsa Nicolas Sarkozy njoftoi se Franca do të bashkohej me NATO në 2009, Lufta e Ftohtë tashmë kishte mbaruar. Angazhimi i Francës ndaj NATO-s dhe qasja e tyre e ndryshme ndaj Rusisë ose ish-Bashkimit Sovjetik vazhdon edhe sot e kësaj dite.
Kohët e fundit, Presidenti francez Macron bëri thirrje për një dialog gjithëpërfshirës ’me Rusinë, duke argumentuar se Rusia është thelbësore për sigurinë e kontinentit Evropian dhe se është një pjesë gjeografike dhe historike e Evropës. Ai theksoi se dialogu me Rusinë mbi Lindjen e Mesme është thelbësor sepse Rusia ka zgjeruar rolin e saj ndërsa Evropianët dhe Amerikanët “janë zhdukur pothuajse”. Jo vetëm në retorikë, por edhe në realitet, Franca tashmë po bashkohet me Rusinë.
Në Libi, të dy palët mbështesin gjeneralin Khalifa Haftar në përpjekjet e tij për të marrë përsipër ushtarakisht Tripolin. Ndërsa Rusia po dërgon mercenarë ushtarakë në ndërmarrjet private, Franca po furnizon Haftar me armë dhe mbështetje diplomatike.
Franca madje ka arritur të bindë Bashkimin Evropian për të kryer Operacionin IRINI, i cili synonte vetëm qeverinë e KB në Libi – duke siguruar mbështetje de facto për Haftar. Ndërsa Franca injoroi mercenarët sirianë dhe rusë të sjellë në Libi nga Rusia, presidenti francez akuzoi vazhdimisht Turqinë për dërgimin e xhihadistëve sirianë në vend.
Në Kaukaz, një zonë e konsideruar pjesë e interesit të Rusisë, francezët morën anën e Rusisë dhe u përpoqën të parandalonin hyrjen e Turqisë në Kaukaz dhe forcimin e NATO-s përmes mbështetjes për Azerbajxhanin dhe kërkesat e tij legjitime që burojnë nga e drejta ndërkombëtare.
Për më tepër, Franca ka vënë në pikëpyetje haptazi solidaritetin në aleancë dhe sugjeroi që Franca nuk do të jetë krah Turqisë për konfliktin me Rusinë në Siri. Megjithëse Parisi është bërë avokati më i fortë i Rusisë në NATO, ai është gjithashtu kritiku më i mprehtë i Turqisë. Duke vepruar kështu, Franca sulmon thelbin e aleancës, dobëson solidaritetin e saj të brendshëm dhe vë në pikëpyetje vlefshmërinë e kësaj marrëveshjeje mbrojtjeje.
Për shembull, shtetet baltike mund të pyesin nëse anëtarët e aleancës shprehin hapur mungesën e solidaritetit me një anëtar tjetër të aleancës për shkak të një përshkallëzimi të mundshëm me Rusinë, kështu që çfarë garanton se ata do të shohin solidaritet pas sulmit rus?
Për më tepër, Parisi shtyu idenë e autonomisë evropiane larg Shteteve të Bashkuara. Presidenti francez e sheh NATO-në si një pengesë dhe ai e sheh Francën si një udhëheqëse natyrore të polit të mundshëm evropian.
Më e rëndësishmja, ajo parashikon konkurrencën midis Kinës dhe SH.B.A. Në vend që të sugjerojë forcimin e aleancës, ai propagandon dobësimin e saj në mënyrë që të formojë një “ushtri evropiane“. Sipas një artikulli, qëllimi kryesor i retorikës franceze është të zëvendësojë NATO-n dhe të ndajë Evropën nga Shtetet e Bashkuara./InfoShqip.com
Shenim: Pikëpamjet e shprehura në këtë artikull janë të autorit në fjalë dhe nuk pasqyrojnë qëndrimin të InfoShqip-it.
